نام خانواده:Verbenaceae :شاه پسند

گیاه شناسی به لیمو:

گیاه به لیمو درختچه ای است به ارتفاع متوسط 1.5متر كه گاهی به 3متر می رسد.

از مشخصات مهم آن بوی نافذ و مطبوع برگ های آن می باشد كه شباهتی به لیمو دارد. برگ ها به لیمو کشیده،نوك تیز،ساده،زبر و خشن  به رنگ سبز روشن می باشد كه به صورت پشت سرهم روی ساقه قرار می گیرند.

  قسمت مورد استفاده گیاه برگ هاست. این گیاه كه به آفتاب زیادی نیاز دارد، اكثراً در نواحی گرم و یا گرم و مرطوب رشد بسار خوبی می كند و بومی آمریکای جنوبی و  نواحی آرژانتین، پاراگوئه، برزیل،اروگوئه، بولیوی، پرو  می باشد

اما امروزه به علت استفاده فراوان،در بیشتر نقاط دنیا كشت می شود . به لیمو در قرن هفدهم به وسیله اسپانیایی ها به اروپا انتقال یافت و در ایران و اكثراً در نواحی شمالی و استان های کهگیلویه و بویراحمد و استان های فارس كشت می گردد.

گیاه به لیمو قرن هاست به صورت یك گیاه دارویی پر مصرف،به عنوان ضد اسپاسم، ضد نفخ، ضدتب، مقوی معده و قلب،مسكن مورد مصرف است. همچنین یکی از بهترین آرام بخش ها می باشد.

تركیبات مهم به لیمو:

مهم ترین تركیبات به لیمو مربوط به رایحه برگ های آن می باشد.و بسیار خوشبو هستند و مهم ترین آنها سیترال (به میزان 30 تا 35 درصد)، نرول و ژرانیول می باشد.

دارو شناختی و اثرات مهم:

میدانید که به لیمو هم مصرف خوراكی دارد و هم دارویی،از برگ خشک به لیمو در تهیه انواع سالادها،مرباها،شیرنی ها و طعم دهنده غذاها و دسرها استفاده می شود.

برگ ها به لیمو مقوی معده، ضدتشنج،ضد درد،ضد نفخ و اسپاسم،مسكن سردرد،تسكین خستگی ها ، دردهای عصبی و رفع تپش قلب می باشد.

از دمنوش به لیمو در طب سنتی ایران به عنوان آرام بخش،ضد تشنج، ادرارآور و رفع سرگیجه و تپش قلب استفاده می شود.

طریقه و میزان مصرف:

7یا 8 برگ خشک به لیمو را در آب جوش 80 درجه ریخته و اجازه دهید 100 درصد جوشانده شود و با نبات یا استویا میل نمائید.